Paranoid Park - Gus Van Sant

Paranoid Park - Gus Van Sant

imdb

beyazperde

www.paranoidpark.co.uk

ABD sinemasında bugünlerde kendine has bir sinema yapan, bu kendine haslığı bile aşmaya çalışan ender isimlerden biri Gus Van Sant. en Hollywood'a yakın duran, en "kendinin olmayan" filmleri Good Will Hunting ve Finding Forrester'da bile bu böyleydi. To Die For gibi filmleri arasında en çok öykü içeren, öykü akışının en piyasaya yakın olduğu filmi bile kendine özel kılabilmişti. 90ların en kötü filmleri arasında eleştirmenlerin ilk üçten çıkarmadığı Pyscho bile tüm kopyacılığının arkasında aslında bir farklılık taşıyordu. 2000lerdeki üçlemesiyle(Gerry-Elephant-Last Days) tam da kendine has stilinin yerleştiği, ustalaştığı bir durumda Paranoid Park gibi bir filmle farklı sulara açılmak da Gus Van Sant'e yakışırdı ancak.

Elephant ve Last Days karakterlerin içine düştüğü boşluğu kendine dert edinmiş; sebepsiz, amaçsız karakterlerin çırpınışlarını buz gibi bir dille anlatan; seyirciyi de bu buz gibi dünyanın boşluğuna bırakmayı çok iyi beceren filmlerdi. Paranoid Park'da ise karakter yaşadığı buz gibi dünyadan çıkışın yolunu buluyor ve eski dünyasıyla çatışmaya başlıyor. Olaylar geliştikçe de bu çatışmalar farklı boyuta kayıyor. Elephant ve Last Days'in karakterlere dışarıdan bir gözle baktığını tam olarak kabul etmesem de bu sefer gerçek anlamda karakterin kendisi oluveriyoruz, özellikle kronoloji ikinci yarıda oturmaya başladıkça.

Tüm kendine has yapısına rağmen bu filmin Sant'in filmografisinde en yakın durduğu film Elephant. Aynen Elephant'daki gibi modern dünyanın sıkışmışlığından kurtulmaya çalışan bir karakterleyiz. Bu sıkışmışlığı Elephant'da karakterler vahşi bir tepkiyle aşmaya çalışırken Paranoid Park'da Alex kaçmaya çalışıyor. Ama başaramıyor. Vicdani rahatsızlığını aşma mücadelesi içinde gene ilk sığındığı kendi dünyası oluyor. Film boyunca bu vicdani kısılmışlığı aşma çabası içinde Alex'i izliyoruz, hep onunla oluyoruz, hatta o oluyoruz. ""spoiler"" Aştığımız anda da bu birlikteliğimiz son buluyor. Ama film bittikten sonra Alex olmaktan çıktığımızda Alex'in bir kağıda dökerek bu sorumluluğu üzerinden atması, vicdani cezasını çekti mi sorunusunu da beraberimizde geliyor""spoiler bitti""

Sant 2000lerde oluşturduğu tarzında, bu sefer ilk defa bu kadar müzik ve efekt kullanımı birebir etkin kullanılıyor. Kaykaylı sahneler, duş sahnesi, final sahnesi, kaza sahnesi bu müzik ve(ya) efekt kullanımıyla eşsiz sahnelere dönüşmüşler ama gene de Last Days ve Elephant'dan kopup gelmiş gibi duran sevişme sahnesi ve kaykaycı gençlerin koridorda yürüdüğü sahneleri tercih ederim.

Sant'in olgunluk eseri olarak görülmesi ise büyük bir hata, çünkü Sant sinemaya başladığından itibaren geçen 20 yılı aşkın süredir anladık ki hiç bir zaman olgunluk eseri vermeyecek, sürekli değişiklik ve farklılık peşinde bir "teenage". Hem kendi çektiği; hem de Tarnation gibi çekilmesine ön ayak olduğu filmlerde dert edindiklerine bakarak bunu rahatça söyleyebiliriz.

10 Temmuz 2008 Perşembe

0 Comments:

 
Sinema Dedigin... - Wordpress Themes is proudly powered by WordPress and themed by Mukkamu Templates Novo Blogger